Mina (15) voelt zich al haar hele leven een buitenstaander. Vriendschappen maken valt haar moeilijk en de eenzaamheid drukt zwaar op haar gemoed. Ondanks haar strijd om erbij te horen, is het voor haar een uitdaging om de isolatie te doorbreken, mede door de strenge regels van haar ouders.

Vier jaar lang proefde Mina het leven als jonge vrouw toen ze voor haar opleiding Pedagogiek verhuisde van een klein dorpje in Noord-Brabant naar het bruisende Rotterdam. In de stad voelde ze zich bevrijd van het label ‘anders’. Daar ging ze op in de massa, hoefde ze geen toestemming te vragen en ontdekte ze nieuwe mogelijkheden om zichzelf te ontwikkelen. Vriendschappen bloeiden op en de vrijheid gaf haar de ruimte om te ontdekken wie ze werkelijk wilde zijn.

Na het behalen van haar diploma keerde Mina terug naar het ouderlijk huis – deels om financiële redenen, deels omdat haar ouders dat van haar verlangden. In een oogwenk verloor ze de vrijheid die haar in Rotterdam zo dierbaar was geworden. De strenge regels van haar vader, die altijd precies wil weten waar ze is en haar op tijd thuis wil hebben, maakten het onderhouden van haar nieuwe vriendschappen bijna onmogelijk. Het voelde alsof ze weer in de oude, beperkende wereld terechtkwam.

In haar dagelijks leven ervaart Mina regelmatig ongemakkelijke situaties vanwege haar niet-Nederlandse wortels. Zo lachten collega’s op het werk toen ze vertelde dat ze veel had gezwommen op vakantie – een opmerking die haar eraan herinnerde dat zij ‘anders’ is. Hoewel deze reacties in eerste instantie onschuldig lijken, stapelen ze zich op en versterken ze haar gevoel van isolatie. Toch kiest Mina ervoor om zichzelf te laten zien. Door actief haar verhalen en foto’s te delen, bewijst ze dat ze niet langer wil verbergen wie ze is.

Tijdens haar stage kwam Mina in aanraking met het Inspiratielab – een laagdrempelige inloopplek waar jongeren op een natuurlijke manier leren om sociale contacten te leggen. “Bij het Inspiratielab leer ik bijvoorbeeld hoe ik een gesprek kan beginnen, iets wat ik altijd heel lastig vond,” vertelt ze hoopvol. Ze ziet dit als een kans om weer nieuwe vrienden te maken en zich verbonden te voelen met anderen, zodat de leegte van eenzaamheid langzaam wordt opgevuld.

Mina heeft in haar zoektocht naar vrijheid en verbondenheid een belangrijke les geleerd: eenzaamheid kan als een muur om je heen voelen, maar er is altijd een weg om daar doorheen te breken. Haar advies aan anderen die zich eenzaam voelen? “Doe wat je leuk vindt en neem dat mee naar buiten. Als je van lezen houdt, ga dan naar een café met een boek. Houd je van schilderen of gamen? Zoek een plek waar anderen dezelfde passie delen.”

Naast haar leerproces bij het Inspiratielab staat Mina op het punt een volgende stap te zetten: ze gaat verhuizen naar een sociale huurwoning in Rotterdam. Deze stap, die gepaard gaat met veel spanning – zeker in een cultuur waarin het ongebruikelijk is dat een ongehuwde vrouw alleen woont – biedt haar de ruimte om een eigen sociaal leven op te bouwen en haar sociale vaardigheden verder te ontwikkelen. Pas als alles geregeld is, zal ze haar familie informeren, in de hoop dat deze verandering haar helpt om het gevoel van isolement voorgoed achter zich te laten.