Taboe doorbreken
Vanzelfsprekend is ook gemeente Oosterhout betrokken bij het Actieprogramma Mentale Gezondheid. Daarin werken organisaties in Oosterhout samen, die zich inzetten voor de jeugd.
Wie ben je en voor welke organisatie werk je?
“Ik ben Bibi Schuurs en werk sinds 2009 bij gemeente Oosterhout. Daar zet ik me in voor kinderen en jongeren (4 t/m 27 jaar) in onze gemeente. Dat doe ik als projectleider JONG. Net als mijn collega Sandra den Ridder betrek ik kinderen en jongeren bij taken van de gemeente. Noem ons maar verbinders. We helpen collega’s om deze doelgroep te bereiken bij het ontwikkelen van nieuw beleid. We hebben bijvoorbeeld starters op de woningmarkt betrokken bij het nieuwe volkshuisvestigingsprogramma. En ontstaat het idee om in een nieuwe wijk een sportveld aan te leggen? Dan vragen we jongeren naar hun ideeën. Ook zetten we regelmatig vragen uit op Instagram. Dat werkt snel en goed. Het is een laagdrempelige manier om de mening van jongeren te vragen. Wat ik doe, laat zich overigens lastig vangen in een strak takenpakket, haha.”
Hoe ben je betrokken geraakt bij het Actieprogramma en waarom?
“Het eerste contact verliep via Paul Thijssen, initiatiefnemer van het Inspiratielab. Inmiddels stellen we onze locatie in de Arendshof beschikbaar aan het Inspiratielab. Je moet als gemeente mensen en organisaties kansen bieden om te experimenteren. Na een brainstormavond over het mentaal welbevinden van jongeren in onze gemeente zijn we aangehaakt bij het Actieprogramma. Ook voor de gemeente is dit een belangrijk onderwerp.”
Wat is het doel van deelname aan het Actieprogramma en wat gaat jou het meest aan het hart?
“Wekelijks lees of hoor je iets over depressiviteit onder jongeren; zelfdoding is onder jongeren doodsoorzaak nummer één. Dat gaat iedereen aan het hart. Als gemeente moeten we ons inzetten voor het welzijn van onze jongeren, want zij zijn de toekomst. Daarom hebben we als gemeente ook het initiatief genomen om het kunstwerk Stille Strijd naar Oosterhout te halen. Daarmee willen we aandacht vragen voor het taboe op zelfdoding onder jongen. Daarnaast kunnen we zorgen voor activiteiten die jongeren helpen sterker en gelukkiger te worden, zoals sporten. Onderzoek laat zien dat jongeren die lid zijn van een sportvereniging vaak gelukkiger zijn. Het zou mooi zijn als iedere jongere toegang heeft tot zo'n vereniging. Zelf haal ik vooral voldoening uit één op één contact met kinderen en ouders. Door met jongeren en hun ouders te praten, kunnen we beter begrijpen wat hen bezighoudt en helpen waar nodig. Zo organiseren we de Zomerkaravaan. Een reeks aan activiteiten voor kinderen die niet op vakantie gaan. Je merkt dat je met eenvoudige activiteiten al het verschil maakt. Ik herinner me een vader die bij een activiteit nog even bleef toekijken hoe zijn twee kinderen zaten te kleien. Hij genoot van een blij moment samen, terwijl de situatie thuis moeilijk was. Dan voel ik dat ik iets beteken.”
Wat vult het Actieprogramma aan op het gebied van mentale gezondheid?
“We proberen met elkaar iets te betekenen voor jongeren en daarmee te voorkomen dat ze in de zorg belanden. Met elkaar kunnen we meer doen. Met het bundelen van onze krachten, weten we elkaar beter te vinden en kunnen we meer betekenen voor de jongeren in Oosterhout.”
Hoe ervaar je de samenwerking met andere jeugdprofessionals in Oosterhout?
“Elkaar kennen is van grote meerwaarde om signalen te delen. Gesprekjes tijdens een gezamenlijke lunch leveren vaak meer waardevolle informatie op dan een gepland overleg. De groep is echter vrij groot en helaas zijn er ook veel wisselingen in personen. Wat mij betreft, zou er meer contact met ouders mogen zijn. Door voorlichting over bijvoorbeeld het gebruik van sociale media kunnen zij mogelijk van grotere betekenis zijn in het welbevinden van hun kinderen.”
Wat is volgens jou de kracht van samenwerking?
